Shakespeare'in Henry VIII (8) isimli oyununun bir kısmının, yardımcısı Fletcher tarafından yazıldığı bir makine öğrenmesi algoritması tarafından ortaya çıktı.
1564-1616 yılları arasında yaşamış olan İngiliz şair, oyun yazarı William Shakespeare, Othello, Hamlet, Macbeth, Romeo ve Juliet gibi çağın ötesindeki eserleri yazmıştı. Ancak edebi analistler, Shakespeare’in Henry VIII isimli oyununda başka bir yazarın elinin olduğunu uzun zaman önce fark etmişti; oyunun ne kadarının kim tarafından yazıldığı ise kanıtlanamamıştı.
Çekya'dan bir bilim insanının çalışmasında, bir makine öğrenmesi algoritması, Shakespeare'in Henry VIII isimli oyununun bir kısımını yardımcısı John Fletcher tarafından yazıldığı ortaya çıkardı.
John Fletcher (1579-1625), King's Men oyun şirketi için ev yazarı olarak William Shakespeare'in ardından, gününün en üretken ve etkili oyun yazarları arasındaydı; Hayatı boyunca ve erken restorasyon sırasında şöhreti Shakespeare'inkiyle rekabet etti.
Çekyalı araştırmacı makine öğrenmesini kullandı
1850'de James Spedding adlı bir edebiyat analisti, Fletcher'ın oyunları ile Shakespeare’in Henry VIII’indeki oyunlarda geçişler arasında belirgin bir benzerlik olduğunu fark etti. Spedding, Fletcher ve Shakespeare'in oyunda işbirliği yapmış olması gerektiği sonucuna varmıştı.
Birçok edebiyat analisti oyunu inceledi ancak oyunun tam olarak nasıl bölündüğü oldukça tartışmalı. Diğer eleştirmenler, başka bir İngiliz oyun yazarı Philip Massinger'in aslında Shakespeare’in ortak yazarlarından olduğunu ileri sürdü. Analistler ve tarihçiler, Henry VIII'in hangi bölümlerinin kimler tarafından yazıldığını bulamadı.
Prag'daki Çek Bilimler Akademisi'nden Petr Plecháč isimli bir araştırmacı, oyunun her satırının kim tarafından yazıldığını belirleyebilmek için makine öğrenmesini kullanarak sorunu çözdüğünü söyledi. Plecháč, “Bulgularımız, oyunun standart bölümlerinin, William Shakespeare ve John Fletcher arasında bölündüğünü destekliyor” dedi.
Makine öğrenmesi algoritması, yazarların kullandığı kalıpları belirleyerek, aradaki farkları bulmaya yönelik. Ancak, bir yazarın edebi biçimi yaşamı boyunca değişebildiği için, tüm eserlerin aynı biçime sahip olmasını sağlamak önemli. Algoritma, yazarın biçimini, en sık kullanılan kelimeler ve kalıplar açısından öğrenir ve yazarı hiç görmediği metinlerde tanıyabilir. Plecháč bu tekniği kullanıyor. Plecháč, ilk olarak Henry VIII ile aynı zamanlarda yazılmış diğer oyunları kullanarak Shakespeare’in biçimini tanımak için algoritmayı eğittiğini söyledi. Bu oyunlar Coriolanus Trajedisi, Cymbeline Trajedisi, Kış Masalı ve Fırtına idi.
Daha sonra araştırmacı, John Fletcher'ın biçimini tanımak için algoritmayı o dönemlerde yazdığı oyunları kullanarak (Valentinian, Mösyö Thomas, Kadının Ödülü ve Bonduca) eğittiğini belirtiyor. Son olarak araştırmacı, algoritmayı Henry VIII üzerinde çalıştırıyor.
Çalışmanın sonuçları Spedding’ın analiziyle hemfikir; oyunun neredeyse yarısında Fletcher'ın imzası var.
Plecháč, Philip Massinger'in çalışmalarını tanımak için de algoritmayı eğitti ancak Massinger'a dair pek bir kanıt bulamadı.
Kaynak;