Sakallı akbaba beslenirken fotokapan ile görüntülendi.
Geçtiğimiz hafta, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, resmi Twitter hesabı üzerinden bir paylaşım yaptı. Paylaşımda, doğada görüntülenin bir Sakallı akbaba bulunuyor. Fotokapan kameralar ile görüntülenen Sakallı akbabanın beslenme anları, Twitter’da birçok kez paylaşıldı.
Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, tweetinde, “Ülkemizde varlığı bilinen 4 akbaba türünden biri olan Sakallı Akbaba’nın beslenme anı fotokapan ile görüntülendi…” ifadelerini kullandı.
Tweet ve video için;
Türkiye’de karşılaşabileceğiniz akbaba türleri
Bilimsel adı Gypaetus barbatus olan Sakallı akbaba ve akbabalar hakkında merak edilenleri araştırdık.
Akbabalar, leş yiyici yırtıcı kuşlar olarak Aegypiinae ve Cathartidae familyaları altında sınıflandırılmıştır. En bilinen özelliği leşçil olması yani leşlerle beslenmesi ve kel kafaları, pençelerinin sivri olmaması, güçlü mide asitleri gibi fiziksel özelliklerinin de bununla uyumlu olmasıdır. Örneğin güçlü gagasıyla kara akbabalar leşin derisini parçalayıp yiyebilir, derisi açılmış bu leşin iç organlarını kızıl akbabalar tüketebilir, leşin kemiklerini sakallı akbabalar kendi yöntemleriyle yer ve kalan parçaları da küçük akbabalar toplayabilir.
Ülkemizde akbabaların dört türü gözlemlenebilir. Hatta bu kuşların bir kısmının önemli üreme habitatları da yine Anadolu coğrafyasındadır. Ancak bazı türler yok olma tehlikesi ile karşı karşıya olduğu için korunmasına özen gösterilmelidir. Türkiye’de görülebilecek akbabalar; Kızıl akbabalar, kara akbabalar, küçük (Mısır) akbabası ve Sakallı akbabadır.
Sakallı akbabalar (Gypaetus barbatus), farklı yüz yapısı ve sakal gibi alt gagası altında duran tüyleri ile hemen dikkat çeker. Kırmızı / kahverengi renklerde olan bu akbabalar 40 yıl kadar yaşayabilmekte. Diğer akbabalar gibi tek eşli olan bu türler de yine yok olma tehlikesi altında. Özellikle Anadolu’daki popülasyonu risk altında bulunuyor.
Diğer türlerden farklı olarak bireysel yaşayan sakallı akbabaların beslenme davranışları da diğer türlerden farklılık gösterir. Sakallı akbabalar da leşlerle beslenir ancak leşlerden kalan kemikleri de tüketebiliyorlar. Küçük kemikleri doğrudan yutarak tüketirken, büyük kemikleri belli yüksekliklerden kayalara bırakarak parçalar ve böyle tüketirler. Mide asitleri kemikleri sindirebilecek kadar kuvvetlidir. Kimi zaman kaplumbağaları da yüksekten bırakıp parçalayarak tükettikleri bilinir. Ancak canlı hayvan tüketimi çok nadirdir. Kuzu kuşu, sakallı, nuri kuşu gibi yerel isimleri bulunmaktadır.
Kaynaklar;
